De steekpartij vond plaats rond 7.00 uur in een filiaal van Albert Heijn.
Het slachtoffer was de 36-jarige Roemeense Antoneta Gjokja, medewerkster van de supermarkt.
Er vielen ook twee gewonden, onder wie een agent.
Wat zich precies heeft afgespeeld, is nog onduidelijk.
Toen de politie arriveerde (de winkel was net geopend) zagen agenten een 'donkere man' die was gekleed in een zwart trainingspak en die de capuchon over zijn hoofd had getrokken, de winkel verlaten.
Hij had bloed aan zijn handen. 'Veel bloed.'
Volgens een getuige op Omroep West was het een grote man, die er 'verward en rustig tegelijk' uitzag en die wist hoe hij de winkel het snelst moest verlaten - maar niet rende.
'Het leek hem niet te boeien dat hij zou worden aangehouden.'
De 56-jarige man werd vlakbij - op de Schedeldoekshaven - in de boeien geslagen.
Jamel L. van Curaçao.
L. kwam als twintiger naar Nederland en kreeg hier tbs voor geweldsmisdrijven en afpersing.
Na afloop van zijn behandeling ging hij naar Engeland, waar hij opnieuw werd veroordeeld. Nu voor bedreiging met een mes en zware mishandeling.
Engeland zette hem uit naar Nederland, waar hij weer een geweldsmisdrijf pleegde en weer werd behandeld.
Na afloop van deze behandeling keerde hij terug naar Curaçao.
Maar dus niet definitief. In juni 2023 werd hij in Schiedam nog veroordeeld voor ernstige bedreiging van medewerkers van de gemeente Zwijndrecht.
Dit waren zijn woorden: 'Jullie hebben te maken met deze donkere zwarte man. Ik ga jullie allemaal aan flarden schieten.'
Volgens zijn voormalig advocaat is L. godsdienstfanaat. 'Ik vrees dat hij dit gezien heeft als een daad voor God.'
De volgende dag meldde De Telegraaf op gezag van de advocaat dat L. al eerder een levensdelict heeft gepleegd, maar die kunnen we in de databank achter de Moordatlas niet terugvinden.
Hij zou toen tot 10 jaar zijn veroordeeld.
Het bleek dan ook te gaan om een poging tot moord (of doodslag dan wel mishandeling).
Op 26 november 1993 kreeg hij voor die poging en voor afpersing alsmede vernieling door de rechtbank Den Haag 10 jaar cel opgelegd.
Boevennieuws.pro schreef trouwens al in 2016 over L. Met dezelfde fout overigens: '...voor moord en afpersing'. Zie hier.
Een dag voor de moord schreef Jamel L. op Facebook:
Een psalm van David.
1 De HEER is mijn herder, niets ontbreekt mij.
2 Hij laat me neerliggen in groene weiden, hij leidt me langs stille wateren,
3 hij verfrist mijn ziel. Hij leidt me op de juiste paden omwille van zijn naam.
4 Ook al loop ik door het donkerste dal, ik vrees geen kwaad, want U zijt bij mij; uw roede en uw staf, zij troosten mij.
5 U bereidt een tafel voor mij voor in het bijzijn van mijn vijanden. U zalft mijn hoofd met olie; mijn beker stroomt over.
Iemand wees hem in een reactie op het vijfde gebod: 'Gij zult niet doden.'
Intussen is duidelijk dat L. op Curaçao tbs kreeg, maar Nederland niet de behandeling van L. wilde overnemen.
Curaçao had daarom gevraagd, omdat het eiland geen gespecialiseerde tbs-kliniek heeft. Maar het verzoek kwam terecht op het bureau van staatssecretaris en sloopkogel Sander Dekker.
En toch wist het Openbaar Ministerie in juni 2023 niet dat L. op Curaçao tbs had gekregen (maar niet behandeld was) toen hij in Schiedam terechtstond voor genoemde ernstige bedreiging van medewerkers van de gemeente Zwijndrecht.
En dus wist de rechtbank dat ook niet.
Terwijl boevennieuws.pro het zeven jaar eerder dus al had opgeschreven.
Wat als...
Hier een uitgebreid verhaal over Lomp op curacao.nu d.d. 23 juni 2023, met een terugblik op 2016.
Tijdens de inhoudelijke behandeling verklaarde Jamel L. dat hij het slachtoffer had gestoken omdat hij wraak wilde nemen voor de 56 dagen die hij in Zwijndrecht (zie boven) had vastgezeten.
Naar hij meende ten onrechte had vastgezeten.
En voor de injecties die hij toen 'in zijn kont' had gekregen.
Antoneta was een willekeurig slachtoffer. Hij wilde iemand steken, maakte niet uit wie.
En hij was verbaasd dat ze doodging nadat hij haar had gestoken.
Had hij niet gedacht.
'Ik heb geeneens schadevergoeding gekregen', vervolgde hij - waarbij hij refereerde aan die 56 dagen dat hij had vastgezeten.
Wacht, hij had wel een specifiek iemand op het oog: een beveiligingsbeambte in Zwijndrecht.
Maar die was te ver weg.
Het Openbaar Ministerie eiste 10 jaar en tbs met dwangverpleging.
En voor na die tbs een gedragsbeïnvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel (gvm).
Dat komt niet vaak voor: tbs met en een gvm.
De rechtbank oordeelde dat het doodsteken van Antoneta Gjokja geen doodslag was, maar moord.
Zijn handelingen waren doelbewust. Hij besloot direct na binnenkomst iemand te doden en vroeg daarna om een mes.
Zijn psychische stoornis is bij de vaststelling moord niet van belang: hij wist namelijk heel goed dat iemand doodsteken niet mag.
L. kreeg 10 jaar en tbs met dwangverpleging. Conform, dus.
