De steekpartij vond kort na 21.45 uur plaats in een woning en kostte de 55-jarige Jan het leven.
De politie hield ruim een halfuur na de steekpartij zijn 50-jarige broer Peter aan, die zich in de buurt van de woning ophield.
Beide mannen woonden met hun 85-jarige vader in het pand. Vader bleef fysiek ongedeerd.
Het was een min of meer berucht gezin. Lezen en schrijven konden ze amper, drinken en ruziemaken des te beter.
Zeker na de dood van hun moeder.
Die avond was er weer eens ruzie. Over honden. Die zouden volgens het slachtoffer vals zijn.
Peter - of Peer, zoals ze daar zeggen - stond aan de afwas, en dus vlak bij de la waarin de messen waren opgeborgen.
Hij pakte er een en gaf Jan twee prikken.
Zelf dacht hij één, maar sectie toonde aan: twee. Een in de buik en een recht in het hart.
Welke van de twee hij vergeten was, bleef onduidelijk.
Volgens het Openbaar Ministerie was het geen moord, maar ook geen zelfverdediging. Al had Peer de verdachte eens met een stuk hout afgeranseld.
Want, zo stelde het OM: de vader had verklaard dat Jantje vanuit de keuken de kamer in was komen lopen. Hij had het dus opgezocht.
Het eiste 8 jaar.
De rechtbank veroordeelde Peter tot 6 jaar. Ze vond dat hij weg had kunnen lopen, maar zag ook omstandigheden die een lichtere straf rechtvaardigen: beide broers waren geestelijk beperkt en hadden ook nog eens de zorg voor hun dementerende vader.
In het voordeel van Peter pleitte ook dat hij een alcoholprobleem had.
