De steekpartij vond kort voor 12.20 uur plaats in een woning op de derde verdieping, aan het einde van de gang.
Het slachtoffer was de 21-jarige Sarah Papenheim uit Minneapolis. Ze studeerde psychologie.
De politie arresteerde op het station van Eindhoven een 23-jarige man, Joël S. Hij had een contrabas bij zich. Het slachtoffer was ook muzikaal, zij speelde drums.
Dader en slachtoffer woonden in hetzelfde wooncomplex, bijgenaamd De Snor, waar meer studenten wonen. Ze kenden elkaar en spraken vaak over muziek.
Maar ook over zijn psychische problemen, tot diep in de nacht. Hij wilde zelfmoord plegen.
En die gesprekken gingen haar tegenstaan. Ze probeerde S. te ontlopen. Ze was uiteindelijk 'ontzettend bang' voor hem en hij kon 'erg intimiderend' zijn. Maar ze had de wooncommissie niet ingeschakeld, omdat ze dacht dat aangifte het alleen maar erger zou maken.
De directe aanleiding tot de steekpartij is nog steeds niet bekend. Vaststaat wel dat Sarah Papenheim een WhatsApp aan iemand had gestuurd met de mededeling dat S. had gezegd drie mensen te zullen vermoorden.
Ze had eraan toegevoegd naar de politie te zullen gaan, maar dat heeft ze uiteindelijk dus niet gedaan. Ze dacht kennelijk niet dat zij een van die drie was.
Vaststaat ook dat hulpverleners voor de moord twee aan de deur van S. hebben gestaan. De eerste keer werd niet opengedaan, de tweede keer spraken ze kort met hem.
Maar alleen via de intercom.
Hij zou hebben aangegeven geen hulp nodig te hebben want geen probleem te hebben.
Sarah Papenheim was twee jaar eerder naar Nederland gekomen. Ze wilde haar leven herpakken nadat haar broer zelfmoord had gepleegd.
Haar moeder was aanwezig op de eerste pro forma-zitting. Ze kreeg te horen dat haar dochter 27 keer was gestoken en dat S. nadien zijn moeder had gebeld met de mededeling dat hij iemand had vermoord.
Tijdens de rechtszaak vertelde S. dat hij boos op Sarah was omdat ze 'bot' had gereageerd op zijn aankondiging zelfmoord te plegen.
Ook had hij haar verweten dat er allemaal kleine beestjes in huis liepen. In werkelijkheid liepen die er alleen maar in zijn hoofd.
Hij verklaarde verder dat stemmen in datzelfde hoofd hem hadden opgedragen de vrouw te vermoorden.
Het Openbaar Ministerie eiste 10 jaar cel en tbs. De rechtbank veroordeelde S. tot 6 jaar en tbs. Volgens de rechtbank was hij sterk verminderd toerekeningsvatbaar.
